“Hiçbir şey sonsuza kadar sürmüyor,” derken haklıydı, ona inanmalıydım. İnsanlar aşık
oluyor ve öldürüyordu. Sonra kusuyor ve uyumaya devam ediyorlardı. Hayat
buydu ne de olsa; devam eden bir yok olma sanatı, devamlı sarhoş
gezdiğiniz bakımsız bir tabiat parkıydı. Hayat, sürekli midenizin içine ağladığınız tek kişilik ve çok fazla izleyeni olmayan ucuz bir gösteriden farksızdı.
Göktuğ Canbaba ekim 2012